Van dinsdag 30 oktober tot en met zaterdag 17 november 2007 zijn wij met  16 fans van Maria de Lourdes naar Mexico geweest.

                    Dinsdag 30 oktober, ja, eindelijk was het dan zover om 13:15 uur reden wij met het vliegtuig naar de startbaan en om 13:45 uur gingen de wielen van de grond en wij op weg naar Mexico City. Het was een gezellige boel in het vliegtuig, 16 María de Lourdes fans met het zelfde gevoel en afwachtend wat er allemaal zou gaan gebeuren. Om 18:00 uur, Mexicaanse tijd en na ruim 11 uur vliegen, landden wij en werden wij ontvangen door familie Barron en de familie Elias Torres. Met een bus reden wij naar het hotel en wij, Anneke en ik, gingen om 21:00 uur naar bed. In principe was het 03:00 uur Nederlandse tijd.

 

 

 

 

                    Woensdag 31 oktober, ’s ochtends waren wij vrij, Willie, Jos en Jo gingen naar het graf van María de Lourdes om de plaquette aan te brengen, en ’s middags hadden wij afgesproken bij Sanborns, een restaurant in een schitterend gebouw, Casa de Azulejos. Onderweg in de taxi zagen wij veel naakte mannen en vrouwen, die meededen aan een demonstratie tegen de corruptie. Bij Sanborns hebben we wat gegeten en daarna met de hele groep op de “Torre Latinoamericana” een 44 verdieping hoge wolkenkrabber uit 1957 geweest, waar we een prachtig uitzicht hadden over Mexico City. Daarna zijn Toos, Jo en ik naar de Zócalo gelopen, daar waren allemaal kraampjes en altaartjes met foto’s van overledenen versiert met bloemen, fruit, groente of snoep i.v.m. 1 en 2 november. Wat een drukte! Even uitrusten, want om 19:00 uur weer verzamelen om te dineren bij Sanborns in de Zona Rosa. Maar wat viel dat tegen. Veel van het eten was te koud en ook nog eens verkeerd. Willie, je hebt nog je best gedaan om met de chef te praten (korting op de rekening of iets dergelijks) maar helaas het is niet meer goed gekomen.

 

                    Donderdag 1 november, de meeste van de groep gaan vandaag naar Teotihuacán, Toos, Jo, Anne-Marie, Jos en ik gaan eerst naar het Museo Dolores Olmedo Patiño op de ex-haciënda “La Noria” met haar schilderijen en sculpturen. Hier zijn ook permanent schilderijen van Frida Kahlo en Diego Rivera te zien. Er was ook Mexicaanse muziek en dans te beluisteren en te zien. Daarna gingen wij naar de drijvende tuinen van Xochimilco, varen met een trajinera vergezeld van een bootje met Marimba muziek en bootjes met eten, dekens en alles wat verkocht kan worden aan toeristen.

 

 

 

                    Vrijdag 2 november, we gaan eerst met de hele groep naar de Mercado Ciudadela. We worden daar opgewacht door kindertjes verkleed voor Halloween en in hun bakjes gooien we wat snoepjes of peso’s. Om 15:00 uur weer terug naar het hotel om vervolgens naar onze eerste uitnodiging, Elias en Martha Torres, te gaan. Waar we hadden afgesproken liep het anders en we zijn na wachten, telefoneren, wachten, weer telefoneren uiteindelijk in taxi’s gestapt op weg naar hun huis. We werden hartelijk ontvangen door Elias, Martha en hun twee dochters en dronken daar een glaasje Tequila op. We hebben gezellig, zowel binnen als buiten, met elkaar gesproken en daarna heerlijk gegeten. Elias speelde nog op zijn gitaar voor ons en zo was het weer heel snel 22:00 uur. Met taxi’s naar de metro en hierin werden we verrast door een hele groep mensen die verkleed waren als doden e.d., ook alweer voor de Día de Muertos.

 

                    Zaterdag 3 november, we zijn vandaag om 15:00 uur uitgenodigd door familie Barron in Restaurant Guadalajara voor een diner met Mexicaanse muziek en dans. ’s Ochtends gaan we eerst met zijn allen naar het Bosque de Chapultepec. Er waren nog niet zoveel kraampjes open, kwam dit door de winter of waren we te vroeg, maar er was toch een gezellige drukte. Dan op weg met de familie Barron naar het diner. Het eten was goed en de diverse optredens waren geweldig, dit is Mexico. Iedereen heeft onwijs genoten, vooral van de “Voices Latinos”, vier mannen die schitterend zongen. Helaas gaat ook een dergelijk geweldige dag voorbij en om 18:15 uur namen wij afscheid en gingen we weer met de bus terug naar ons hotel.

 

                    Zondag 4 november, worden we om 08:30 uur verwacht in Restaurant Fonda Del Claustro, op uitnodiging van de Rafael Perez, een broer van María de Lourdes, voor een ontbijt. Ook waren hier alle familieleden van María de Lourdes aanwezig met kinderen en kleinkinderen en ook nog diverse vrienden van de familie. Er was een optreden van Mariachi Los Alazanes, een complete familie van 6 broers en twee zussen, maar ook de ouders hiervan waren aanwezig, geweldig wat een muzikaliteit. Zelf hebben we met de groep nog Nederlandse liedjes gezongen. Na afloop van dit grandioze feest stond er een bus klaar, geregeld door Lázaro, die ons naar Valle de Bravo, een schitterend plaatsje op drie uur rijden van Mexico City, bracht. Het was een lange reis en bij een tankstation werden we door Lázaro opgehaald en begeleid naar zijn huis, waar we door zijn vriend “De Medicijnman” werden ingewijd in de rituelen welke Lázaro op dit moment gebruikt om beter in zijn vel te zitten. Hierna weer in de bus en verder naar Valle de Bravo waar bleek dat de bus niet in het centrum kon komen, maar geen nood want in Mexico kan alles en de politie bracht ons met zijn alle, staande in de achterbak, naar het centrum. Eerst nog wat eten in een restaurant en daarna begonnen de optredens van een dansgroep, mariachi’s, Lázaro en diverse zangeressen. Margaritha Sierra trad hier ook op met haar groep “Grupo Esto Es México”. Na deze voorstelling nog een afzakkertje en weer met de politie, het zijn toch je beste vrienden, weer naar de bus en terug naar Mexico City. Het was een lange en geweldige dag geweest toen we om 02:00 uur weer terug in het hotel waren.

 

                    Maandag 5 november, we zijn uitgenodigd door Margaritha Sierra bij haar thuis, als we daar aankomen, blijken ook de twee broers en de zus van Margaritha aanwezig te zijn. We worden door haar vader uitgenodigd om met elkaar een glaasje Tequila te drinken. Het is zo heel snel gezellig met elkaar. Onze groep van 16 personen krijgt ook te eten en het was allemaal heerlijk, zeker het chocolade brood. Ook komen Elias en Martha Torres en de hele groep van Margaritha Sierra en ook zij kunnen weer mee eten, wat een gast vrijheid. Fantastisch hoe zij dit allemaal voor elkaar krijgen. Als iedereen gegeten heeft begint “Grupo Esto Es México” met een weergaloos optreden. Geweldig, wat een stemmen hebben de jongens van de groep! Morgen zien we elkaar weer op Plaza Garibaldi. Om 21:30 uur gaan we met de metro weer terug naar het hotel, na een heel fijne dag.

 

 

 

                    Dinsdag 6 november, vandaag is het de dag waar alles omdraait, het is 10 jaar geleden dat María de Lourdes in Amsterdam is overleden. We gaan vandaag dan ook naar het graf om de plaquette die eerder door Willie, Jos en Jo is aangebracht, die herinnert aan deze gebeurtenis, te onthullen. Eerst bloemen met linten gelegd en hierna hebben María’s zussen Judith en Abigail de plaquette onthuld en iedereen was het er over eens dat dit een schitterend eerbetoon aan María is van de gehele fanclub. Na een ogenblik stilte en een dankwoord van Judith begeleide Elias Torres op zijn gitaar Judith, die enkele bekende liedjes zong. Later op de dag hebben wij op Plaza Garibaldi bij het beeld van María de Lourdes ook bloemen met linten gelegd. Hier was weer een ontmoeting met Lázaro. Aan het eind van de middag was er weer een “Homenaje a María de Lourdes, Embajadores de la Musica Ranchera”, dus weer zang en dans door diverse artiesten die de opleiding gehad hebben van María de Lourdes, in één woord GEWELDIG. Na dit feest zijn we met familie, vrienden en muzikanten nog even wat wezen drinken en eten bij Tenampa. Dit was onze laatste dag in Mexico City en met familie van María. Het was grandioos!

 

                    Woensdag 7 november, vandaag gaan wij met de bus van Mexico City naar Morelia. Het was de bedoeling dat we om 09:30 uur vertrokken, maar uiteindelijk werd het 12:00 uur. Wij kregen daarom nog even gratis koffie of thee van de reisagent, heerlijk. Om 17:15 uur komen wij in het hotel aan en een goede vriendin van María de Lourdes, María Banderas komt gelijk langs om de volgende afspraken te maken met Willie. Daarna gaan we nog even de stad in om te eten.

 

 

 

                    Donderdag 8 november, wij zijn vandaag uitgenodigd in een Tv-studio voor een interview over de María de Lourdes-fanclub uit Nederland. Het verliep niet helemaal gladjes, wachten, wachten en nog eens wachten. De opname duurde slechts 5 minuten, maar de mensen in Morelia hebben ons allemaal op de TV kunnen zien. Na deze ervaring terug naar het hotel en de rest van de dag waren wij vrij en ging ieder zijns weegs.

 

                       Vrijdag 9 november, we gaan vandaag op uitnodiging naar een middelbare technische school, de CETIS 120, of volledig Centro de Estudios Tecnologicos Industrial y Servicios No. 120. Op deze school wordt nu nog les gegeven in muziek, zang en dans volgens het principe van María de Lourdes Grupo Impulsor de la Musica Representativa de México. Deze school ligt aan de rand van Morelia dus allemaal in taxi’s en rijden maar. Op het terrein van de school was een podium gebouwd met daarvoor een tent voor de bezoekers en de voorste rij stoelen was voor ons gereserveerd. Wij kregen gelijk bij aankomst in de tent, door leerlingen van de school, een Monarch vlinder opgespeld, deze vlinder is het symbool van de staat Michoacan waar Morelia de hoofdstad van is. Hierna traden er verschillende leerlingen op in dansgroepen of als zangers en zangeressen en dat alle in de traditie van María de Lourdes. Als laatste trad een gast op die de Mexico gangers, ook die van de vorige Mexico-reizen, nooit zullen vergeten David Argel de zanger die zo prachtig Granada kan zingen. Aan alles konden wij merken dat de leerlingen het geweldig vonden om voor de gasten uit het verre Nederland op te treden. Na afloop kregen wij nog een lunch aangeboden die berijdt en geserveerd werd door leerlingen van de school. Om 18:00 uur was het feest afgelopen en werden we weer overstelpt door cadeaus waaronder dit keer snoep uit de staat Michoacan.

 

                    Zaterdag 10 november, vandaag gaan 13 leden van de groep op excursie, o.a. naar Uruapan. Toos, Jo en ik blijven in Morelia en brengen de tijd door met het bekijken van diverse interesante gebouwen en plekken in de stad. Allereerst zijn we het Palacio de Cobierno wezen bezichtigen, hierna zijn we naar de Fuentes Las Tarascas, een schitterende fontein, gewandeld en via een prachtige wandelstraat, Calzada Fray Antonio de San Miguel, verder naar Plaza Morelos met de schitterende kerk Santuario de Guadalupe. Op Plaza Morelos hebben we in een echt Mexicaans eethuisje een heerlijke torta, een broodje belegd met vlees, gegeten en hierna hebben we gewandeld langs El Acueducto, een aquaduct gebouwd in 1785 en die Morelia van drinkwater voorzag. Via het Bosque Cuauhtémoc en allerlei kleine straatjes zijn we uiteindelijk terecht gekomen op de grote overdekte markt van Morelia, Mercado Independencia. Omdat er dit weekend verkiezingen waren was er geen alcohol houdende drank verkrijgbaar, dit was een beslissing van het Gouvernement.

 

                    Zondag 11 november, we reden vandaag in een klein uurtje naar Pátzcuaro, het laatste plaatsje waar wij met de fanclub geweest zijn. We zijn zo vroeg dat de kamers in het hotel nog niet klaar zijn en daarom maar plaatsgenomen op de patio, waar een heerlijk terras was. We drinken met zijn allen koffie met een heerlijke pastel. Om 15:00 uur kunnen wij op onze kamers, prachtige grote kamers rond mooie binnen tuinen. We gaan daarna met de stadsbus, dit zijn kleine busjes, naar het centrum en daar kunnen wij gelijk genieten van een optreden van een dansgroep die de dans van de oude mannen uitvoert “Danza de los Viejitos”.

 

 

                    Maandag 12 november, we gaan met de hele groep met de boot naar het eiland Janitzio. De groep valt hier uiteen, want de één gaat eerst koffie drinken en een ander loopt gelijk naar één van de talrijke winkeltjes. Het is een hele klim om boven te komen bij het 40 meter hoge beeld van Morelos, de onafhankelijkheidsstrijder. In het beeld zijn schitterende murals, muurschilderingen, te zien over de geschiedenis van México en vanuit zijn vuist heb je een prachtig uitzicht over het Lago de Pátzcuaro. Vermoeid maar zeer voldaan gaan we om 16:50 uur weer met de boot terug naar het vaste land.

 

                    Dinsdag 13 november, het is nog steeds niet afgelopen, vandaag gaan we naar Quiroga. Daar aangekomen hoorden we muziek, wij er op af. Het waren 3 dagen van feesten, met optochten en dansen, voor de heilige San Diego, de patroon heilige van Quiroga. Schitterend, wat een prachtige kleding hadden zij allemaal aan. Na afloop liepen wij door naar het centrale plein om wat te gebruiken. Na wat gewinkeld te hebben ging de groep terug naar Pátzcuaro, maar Toos, Jo en ik stapten eerde uit de bus, in Tzintzuntzan, voor nog wat Kerstinkopen. We zijn ook nog in het kerkelijke centrum geweest, hier staan diverse kerken en een ex-klooster, waar in de tuin de oudste olijfbomen van Noord-Amerika staan. Ook zijn we nog even bij Las Yácatas, vijf ronde piramiden geconstrueerd op een terras, wezen kijken.

 

                    Woensdag 14 november, dit is echt de laatste dag met de hele groep. We gaan met een busje naar Erongarícuaro. Daar aangekomen gaan we eerst op zoek waar we koffie kunnen drinken. We vonden eerst niets, maar belanden ten slotte in Hotel Jardin waar de bazin een flinke mok koffie voor ons zette. Daarna liepen we naar een kerk waar de Franse schilder André Breton, dit was een vriend van Diego Rivera en Frida Kahlo, een muurschildering heeft aangebracht. Iemand deed voor ons een deur open, zodat wij naar binnen konden en toen kwamen wij in een prachtige tuin met een geweldig uitzicht. Na dit genieten ging de groep weer terug naar het hotel in Pátzcuaro, maar met Ali en Corrie zijn wij, Toos, Jo en ik met de bus het hele Lago de Pátzcuaro rond gereden en konden we genieten van dit prachtige meer met daarom heen verschillende plaatsjes waar wij uitstapten. Ook het eiland Janitzio konden we van verschillende kanten bekijken. Via Quiroga zijn we dan weer terug gereden naar het hotel.

 

                    Donderdag 15 november, vandaag is “het uur van de waarheid” geslagen, afscheid nemen van de groep. De groep gaat, voor 1 dag, met de bus naar Mexico City, voor zij definitief naar Nederland vertrekken. Toos, Jo en ik trekken nog 14 dagen verder. Wanneer Anneke en ik ’s ochtends om 07:30 uur gaan ontbijten, staat de bus al klaar om de groep naar Mexico City te brengen. Alles ingepakt, iedereen heeft ontbeten, eerst nog een groepsfoto en dan een afscheidszoen. We hebben het allemaal, geloof ik, reuze naar ons zin gehad en kunnen terug kijken op een geweldige reis, mede door de inzet van het bestuur van de María de Lourdes-fanclub, samen met de familie en de vele vrienden van María de Lourdes.

Geschreven door Ina Beeckman

 

 

Vanaf hier schrijft Willie van der Steen. Na een lange reis van 350 km, maar we hebben genoten van landschap, het uitzicht en de mensen, zijn we weer terug in Mexico City. In Hotel Jena waren enige problemen maar die zijn, zoals gewoon in Mexico, direct opgelost. We hebben ons opgefrist en zijn 's avonds op bezoek geweest bij Anita. Anita was een heel goede vriendin van María. Allemaal in de metro en daarna taxi's naar haar huisadres. Anita is een zeer aardige vrouw met twee kinderen en heel gewoon. Natuurlijk weer eten en drinken en ook weer een prachtige herinnering erbij.

 

                    Vrijdag 16 november, helaas is vandaag de laatste dag in Mexico aangebroken. Ria, Anneke en ikzelf zijn met Martin, de zoon van Lupita naar Pantéon de Angel geweest waar we door Irene en Martha, de twee dochters van Lupita, werden ontvangen. Gezamenlijk haar laatste rustplaats bezocht en daarna weer terug naar het hotel om de laatste spullen in de koffer te doen. In het hotel waren onder tussen Rafael en Olga, Elias en Martha en even later ook Judith, Hector en Abigail. Samen hebben we een stukje van de DVD's van het ontbijt met de familie van María bekeken en heerlijk bijgepraat. Om 15.00 uur stond de bus weer klaar voor de reis naar het vliegveld. De chauffeur had keurig de mobiele telefoon bij zich, van één van onze leden, die de vorigedag in de bus verloren was. Klasse. Op het vliegveld was Juan Carlos Barron om van ons als allerlaatste afscheid te nemen. Met enige vertraging steeg het vliegtuig op voor de lange nachtvlucht naar Nederland.

 

                    Zaterdag 17 november, na een voorspoedige vlucht en een goede landing zijn we terug in Nederland. Jammer. Op schiphol namen we moe maar voldaan afscheid van elkaar en kunnen wederom terug kijken op een geweldige Mexicoreis.

Foto's van Toos en Jo Zuidam en Anneke Keizer

                     U kunt een e-mailbericht met vragen of opmerkingen over deze website verzenden aan                    Contact@Maria de Lourdes-fanclub
Copyright © 2000 Maria de Lourdes-fanclub         Laatst bijgewerkt: 17 augustus 2010