|
|
|
MEXICOREIS 2002.
Op woensdag 30 oktober
vertrokken we met 18 personen naar Mexico. Twee leden waren al in Mexico [ de
boffers ] zodat de groep uit 20 personen bestond. Oorspronkelijk waren we met 23
personen maar Mevr. Wilders was ernstig ziek geworden, en Anne Marie Mol was het
zelfde overkomen. Uiteraard ging onze penningmeester,
Dit is nog geen uitgebreid reisverslag dat komt zo spoedig mogelijk, met meer tekst en foto’s. Toch even een kort verslagje: woensdag
30 oktober vertrokken en na een voorspoedige Wat hebben we nog meer gedaan? We zijn
met de gehele groep bij Elias en Martha
Zijn er dan geen negatieve dingen gebeurd? Natuurlijk hebben die ook plaats
gevonden. Twee personen zijn
Terugkijkend kunnen we stellen dat ook deze Mexicoreis weer een groot succes was en dat we misschien, misschien in het voorjaar van 2005 wederom zo’n reis verzorgen. Wie weet?
|
U kunt een e-mailbericht met vragen of opmerkingen over deze website verzenden
aan
Contact@Maria
de Lourdes-fanclub
|
Jos Mol om die reden
ook
niet mee. Gelukkig gaat het met de zieken weer een stuk beter. Twintig leden van
de Maria de Lourdes-fanclub waarvan de meeste voor de tweede c.q., derde keer.
Wat waren onze verwachtingen? Onze verwachtingen waren om samen met de familie
en vrienden van Maria de Lourdes te herdenken dat deze geweldige zangeres 5 jaar
geleden was overleden. Het feit dat dat ook nog in Nederland heeft plaats
gevonden maakt het nog gevoeliger. Onze voorstelling van deze reis zijn meer als
verwacht uitgekomen: we hebben daar in Mexico heel veel familie en vrienden aan
getroffen die zeer verguld waren met onze aanwezigheid. Wat ze allemaal niet
gedaan hebben om het ons naar onze zin te maken. 
reis waren we ‘s-avonds [plaatselijke
tijd] in ons hotel. Dit was deze keer wegens verbouwing geen hotel Vasco de
Quiroga maar hotel Premier aan de Atenas. Ook gelegen aan/in de Zone Rosa en
vertrouwd. Een goed hotel, niet overdreven, voldoende om te
overnachten en te ontbijten. Vanaf deze uitvalbasis gingen we, meestal met de
metro 10 minuten lopen en goedkoop, naar de verschillende adressen. Zo hebben
we het mooie oude centrum bezocht, zijn we naar San Angel geweest, naar het
Chapultepecpark geweest enz. enz. Voor de verder weg gelegen trips hadden we
vanuit Nederland al twee dagtochten georganiseerd welke ook bijzonder in de
smaak vielen. De ene was naar Las Grutas de Cacahuamilpa en de andere naar
Tepotzotlan en Tula. De reis naar Las Grutas de Cacahuamilpa was behoorlijk
lang: ruim 3 uur. Maar wat daar te zien was was overweldigend: een voetpad van
ongeveer 2
kilometer in de bergen met ontzettend grote, overweldigende
druipstenen en fraai gekristalliseerde rotsen. De ruimten varieerden in hoogte
van 30 tot ruim 90 meter. Fantastisch. De andere geplande busreis was naar Tula,
de piramides de "Los Atlantes" met zijn prachtige beelden en onderweg
een kort bezoek aan Tepotzotlan. Op deze reis was Silvia, de beste vriendin van
Maria, onze gast/reisleidster. Haar man is gouverneur geweest in de staat
Hidalgo waarin Tula ligt. Als extraatje heeft zi
j ons ook nog een oude piramide
in de
stad zelf laten zien met een mooie
rondleiding. Als afsluiting bood zij
ons een diner aan in Tula. Een geweldige dag, met uitzondering dat op de
terugweg er een steen door de zijruit van de bus kwam die, gelukkig achteraf
slechts lichte verwondingen teweeg bracht bij één van de fanclubleden. De bus
was ook ons vervoermiddel op 6 november naar de begraafplaats van Maria op
Pantion Gardin. We waren maar net op tijd, alhoewel er in Mexico niet altijd op
de klok wordt gelet. De priester die de mis leidde op het kerkhof begon wél op
tijd. Bij deze dienst waren totaal een 40-tal personen aanwezig waaronder twee
zussen van Maria, Elias Torres, Lupita, uiteraard Lazaro en Patricia en
verschillende andere goede vrienden. We hebben er namens alle leden van de Maria
de Lourdes-fanclub bloemen op het graf gelegd en een herdenkingswoord
uitgesproken.
geweest, bij Margarita Sierra, bij
Lazaro en Patricia, bij familie Barron en op zaterdagmorgen een lunch met bijna
de gehele familie Perez. Zowel de moeder van Maria alsook drie broers en drie
zussen, met aanhang waren er aanwezig. Verder nog een veertigtal vrienden van de
familie. Een groots opgezet feest waar we overladen werden met allerlei cadeaus.
Bij al deze bezoeken/feesten was er volop muziek, eten en drank en was de
ontvangst meer dan voortreffelijk. Uiteraard zijn we bij het standbeeld geweest
op Plaza Garibaldi en hebben op zondagavond, voorafgaand aan een muziek feest in
Restaurant Noche de Guadalupe namens alle fans daar bloemen gelegd. Deze avond
was georganiseerd door Ursula Padron Delgado en Abigail. Hier traden heel goede
artiesten op o.a. David en Itzel Hernandez, beide leerlingen van Maria. Aan
muziek sowieso geen gebrek. Caroline had samen met anderen een Homenage
georganiseerd in het Alamedapark sur. Met de bus er naar toe en genoten van
Mariachi Arriba Juárez o.l.v. Oswaldo Vásquez, Rafael Negrete en zijn zus,
[kinderen van de componist Negrete] en onder meer van Humberto Craviato. Stuk
voor stuk geweldige zangers en zangeressen. Een ander hoogtepunt was
een middag met Elias T
orres en Caroline. Samen zingen zij in één van de betere
restaurants van Mexico-stad en hiervoor waren wij uitgenodigd. Ook Silvia was
aanwezig als mede Lupita die weer een geweldige zanger had meegebracht. Lupita
was een vriendin van Maria en begeleid nu artiesten in hun zangcarierre. Een
geweldig lief mens met het hart op de juiste plaats. Een concert, met diner wat
nog lang in onze herinnering zal blijven: heerlijk ontspannen zongen en speelden
Caroline en Elias voor een gewillig gehoor. Wat niet onvermeld mag blijven is
ons bezoek aan Ballet Folkloriko Nacional de Mexico Atzlan. We bezochten op
zondagmorgen dit ballet in het gerestaureerde Teatro de la Ciudad wat zeer de
moeite waard was. Prachtig in zijn oude luister hersteld. De uitvoering was
fantastisch van kleur en opzet en de muziek, met onder meer David was
indrukwekkend. Wederom een ruime voldoende. Samengevat kunnen we stellen dat de
contacten met Lazaro en Patricia, met de familie, met de vrienden en trouwens
met alle personen zeer warm en hartelijk waren.
hun portemonnee ‘kwijt’ geraakt in de metro,
een persoon miste plotseling haar fototoestel, de bus was een keer anderhalf uur
te laat, de metro zat soms te vol waardoor het proppen werd, bijna allemaal
hebben we last gehad van buikloop, eenmaal hebben we een vals 500 peso [ 50 euro
] biljet ontvangen, blaren konden ook niet uitblijven en vermoeidheid leidde
soms tot lichte irritatie. Vermoeiend was het omdat we ook nog een keer met
Lazaro en Patricia zijn wezen eten [wij wisten overigens beter de weg in onze
wijk dan Lazaro], we met de gehele groep naar Xoximilco geweest zijn, we naar de
piramiden van Teotiuacan gereisd hebben, het Centro de Artesania la Ciudadela
hebben bezocht, we naar Supermarket Bueno Vista zijn geweest en heel soms waren
we ‘vrij’.